tak niewiele potrzeba do szczęścia;)

z góry przepraszam za czerwone oczy ale już nie mam siły się z tym bawić:D

zrobiłyśmy Nellce namiot - ależ było radości;)

a potem wrócił z pracy Tata z... wielkim lizakiem;) i znów pełnia radości;)

i Nelly oraz lizak wieczorową porą...

kopciuszek... a tak poważnie ratowanie nogi przed wredną kąsającą mrówą:P

i jeszcze odi brzuchowo się załapała:P