sprzątanie

sprzątanie to taka dziwna sztuka, że

choćbyś nie wiem jak się starał

i tak Cię oszuka

wstajesz rano i choć jeszcze ziewasz

zamiatasz podłogi i kwiatki podlewasz

a w między czasie niespodziewanie

listonosz do drzwi puka

ot i przerwa.. a gdzie sprzątanie?

ukryło się zgrabnie i już zapomniałeś

pomiędzy kawą a drugim śniadaniem

że przed chwileczką przecież sprzątałeś

hmm... zmiana planów niespodziewanie?

i od początku i w kółko wciąż

tak własny ogon zjada wąż;)

naszła mnie taka myśl niewielka

że choćby nawet siła wszelka

wmówić Ci chciała, że trzeba sprzątać

Ty się uśmiechnij do niej wielce

i powiedz - "w życiu są rzeczy ważniejsze"

niż to by z miotłą się krzątać...

i uśmiech przyklej do swej twarzy

idź, rób co tylko Ci się zamarzy

a gdy usłyszysz znów pytanie

"czy masz już wszystko posprzątane?"

odpowiedz "nie", bez obrazy:)